Prace terenowe wykonano na 5 arowych powierzchniach próbnych o łącznej powierzchni 191,02 ha. Pomierzono wszystkie martwe drzewa stojące oraz leżące i obliczono ich miąższość. Na nich zinwentaryzowano 2 984 m3 martwego drewna. W związku z tym, w Nadleśnictwie Spychowo na powierzchniach referencyjnych jest go ponad 15 m3/ha. To prawie 3 razy więcej niż przeciętnie w lasach państwowych, choć o połowę mniej niż w parkach narodowych (wg. raportu wielkoobszarowej inwentaryzacji stanu lasów w Polsce za lata 2010 - 2014 miąższość drzew martwych wynosi: w lasach państwowych 5,5 m³/ha, w parkach narodowych 37,4 m³/ha, lasach  gminnych 6,8 m³/ha, lasach prywatnych 4,3 m³/ha). Najczęściej reprezentowanymi gatunkami okazały się brzoza, olcha i świerk. Ilość martwego drewna na powierzchniach referencyjnych Nadleśnictwa Spychowo będzie monitorowana co 3 lata. Pozwoli to ocenić tempo jego przybywania.

W celu ochrony rzadkich i zagrożonych gatunków oraz ich siedlisk związanych z występowaniem obumarłych drzew, na terenie Nadleśnictwa Spychowo wytypowano 104 powierzchnie referencyjne o pow. 257,13 ha. Powierzchnie referencyjne są wyłączone z gospodarki leśnej i stanowią w nadleśnictwie ostoje ksylobiontów, czyli organizmów, które potrzebują do życia właśnie martwego, rozkładającego się drewna.

Martwe drewno jest naturalnym i niezbędnym składnikiem ekosystemu leśnego. Szacuje się, że blisko 60% organizmów żyjących w lesie korzysta w różnym stopniu z zasobów martwego drewna. Stare, martwe drzewa, stojące złomy, leżące pnie i gałęzie, a także nagromadzenie drobnych gałązek, stanowi schronienie i miejsce zdobywania pożywienia dla owadów, ptaków, nietoperzy i innych ssaków. Drewno leżące ma istotne znaczenie dla licznych bezkręgowców, grzybów i bakterii. Ma także duże znaczenie przeciwerozyjne, oraz wzbogaca glebę w składniki mineralne, oraz retencjonuje znaczne ilości wody.